Tego niepozornego motylka spotkać można na krzewach tarniny od końca lutego do połowy kwietnia.

Ciekawą cechą opisywanego miernikowca jest wyraźna różnica w wyglądzie samca i samicy, zwana dymorfizmem płciowym. Samice wiosennicy mają mocno zredukowane, niezdolne do lotu skrzydła. Po wyjściu z poczwarek samice wydzielają feromony, którymi wabią osobniki męskie. Samice po zapłodnieniu składają jaj na gałązkach śliwy tarniny, której liśćmi żywią się gąsienice wiosennicy.
Redukcja skrzydeł osobników żeńskich występuje jeszcze u kilku gatunków motyli nocnych (zobacz też: Dymorfizm płciowy wśród motyli).
Wiosennice porożyce najłatwiej obserwować wieczorem, oświetlając latarką krzewy tarniny.